วันอังคารที่ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2559
วันพุธที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2559
เจตนารมณ์หรือวัตถุประสงค์ของกฎหมาย
|
|
เจตนารมณ์หรือวัตถุประสงค์ของการจัดให้มี
พ.ร.บ.ข้อมูลข่าวสารของราชการ พ.ศ. 2540 คือ
1. รับรองสิทธิได้รู้
หรือได้รับทราบของประชาชน (Right to Know) ภายใต้หลักการ “เปิดเผยเป็นหลัก ปกปิดเป็นข้อยกเว้น”
1.1
การปกป้องประโยชน์ส่วนบุคคล
1.2
การปกป้องประโยชน์ส่วนสาธารณะ
2. การคุ้มครองข้อมูลข่าวสารสำคัญภายใต้หลักการ
“ความจำเป็นในการคุ้มครอง” คือ
2.1
การคุ้มครองความลับของทางราชการ โดยมีระเบียบกำหนดไว้แน่ชัดว่าข้อมูลข่าวสารใดจะกำหนดชั้นความลับได้บ้าง
2.2
การคุ้มครองประโยชน์ที่สำคัญของเอกชน เช่น
ความลับทางการค้าสูตรผลิตภัณฑ์ เทคโนโลยีการผลิต ฯลฯ
2.3
การคุ้มครองข้อมูลข่าวสารส่วนบุคคล ภายใต้หลักการ “เปิดเผยเป็นหลัก ปกปิดเป็นข้อยกเว้น”
มิให้มีการละเมิดซึ่งจะกระทบต่อสิทธิผลประโยชน์ส่วนบุคคลและความเป็นส่วนตัว
(Privacy)
|
หลักการและเหตุผล
ในระบอบประชาธิปไตย การให้ประชาชนมีโอกาสกว้างขวางในการได้รับข้อมูลข่าวสารเกี่ยวกับการดำเนินการต่าง
ๆ ของรัฐเป็นสิ่งจำเป็น เพื่อที่ประชาชนจะสามารถแสดงความคิดเห็นและใช้สิทธิทางการเมืองได้โดยถูกต้องกับความเป็นจริง
อันเป็นการส่งเสริมให้มีความเป็นรัฐบาล
โดยประชาชนมากยิ่งขึ้น สมควรกำหนดให้ประชาชนมีสิทธิได้รู้ข้อมูลข่าวสารของราชการ
โดยมีข้อยกเว้นอันไม่ต้องเปิดเผยที่แจ้งชัดและจำกัดเฉพาะข้อมูลข่าวสารที่หากเปิดเผยแล้วจะเกิดความเสียหายต่อประเทศชาติหรือต่อประโยชน์ที่สำคัญของเอกชน
ทั้งนี้
เพื่อพัฒนาระบอบประชาธิปไตยให้มั่นคงและจะยังผลให้ประชาชนมีโอกาสรู้ถึงสิทธิหน้าที่ของตนอย่างเต็มที่
เพื่อที่จะปกปักรักษาประโยชน์ของตนได้อีกประการหนึ่งด้วย ประกอบกับสมควรคุ้มครองสิทธิส่วนบุคคลในส่วนที่เกี่ยวข้องกับข้อมูลข่าวสารของราชการไปพร้อมกัน
จึงจำเป็นต้องตราพระราชบัญญัตินี้
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)